Artykuł modelarski dedykowany dla osób powyżej 8 roku życia.
Aotake jasna, metaliczna warstwa została opracowana jako środek antykorozyjny na początku lat 30. Ubiegłego wieku do użytkowania w przemyśle lotniczym. Japończycy, otoczeni słoną wodą i mający największą na świecie flotę lotniskowców, rewelacyjnie zdawali sobie sprawę ze znaczenia niepodatności na korozję. Japończycy mieli w dodatku dość wyjątkowe podejście do projektowania i budowy swych samolotów. W przeciwieństwie do samolotów budowanych dla sił powietrznych innych krajów, japońskie samoloty były budowane z myślą o długiej żywotności. Budowano je ręcznie, jak szwajcarskie zegarki. Lecz standardy te uległy pogorszeniu, gdy po rozpoczęciu wojny na Pacyfiku przemysłowi postawiono większe wymogi, stosowanie podkładów aotake trwało niemal do końca wojny. Nic nie konserwowało metalu lepiej. Ale obok tej charakterystycznej farby używano jeszcze Hairanshoku do powierzchni np. Kokpitów samolotów. Olive brown. To jedna z odcieni wykorzystywana przez lotnictwo Imperial Japanese Army do malowania wewnętrznych powierzchni samolotów. Wbrew błędnym przekonaniom w latach 30. I 40. XX wieku Japończycy wyprzedzali niemało innych narodów w niektórych dziedzinach innowacji i technologii. Powszechnie znane są lepsze japońskie torpedy typu "long lance", ulepszona optyka, łodzie podwodne o dużym zasięgu oraz myśliwcu Zero, który w 1941 r. Przeważał nad wszystkimi innymi samolotami. Znamiennym wynalazkiem jest jeszcze aotake. Ta uderzająco jasna warstwa została opracowana jako środek antykorozyjny na początku lat 30. Ubiegłego wieku do użytkowania w przemyśle lotniczym. Japończycy, otoczeni słoną wodą i mający największą na świecie flotę lotniskowców, świetnie zdawali sobie sprawę ze znaczenia wytrzymałości na korozję. Japończycy mieli na dodatek dość nieszablonowe podejście do projektowania i budowy swoich samolotów. W przeciwieństwie do samolotów budowanych dla sił powietrznych innych krajów, japońskie samoloty były budowane z myślą o długiej żywotności. Budowano je ręcznie, jak szwajcarskie zegarki. Jednakże standardy te uległy pogorszeniu, gdy po rozpoczęciu wojny na Pacyfiku przemysłowi postawiono obszerniejsze wymogi, użytkowanie podkładów aotake trwało niemal do końca wojny. Nic nie konserwowało metalu lepiej. Lecz obok tej standardowej farby używano także Hairanshoku do powierzchni np. Kokpitów samolotów.