"MAMBONICKS" – czyli mambo maniacy dodano: 24.09.2010

Karaibskie rytmy Bantu połączone z zachodnioafrykańskimi bitami oraz hiszpańska Contradanza stworzyły energetyczny koktajl, który w parze z zachodnim jazzem zrodził jedyny w swoim rodzaju rytm - mambo.
Fenomen mambo i moda na ten taniec trwa od ponad 70 lat. Dla licznych pasjonatów  mambo to nie tylko taniec czy muzyka, ale sposób na życie.

Conga, bongo i voo doo

Mambo, conga i bongo pierwotnie były nazwami instrumentów używanych w kulturze Bantu w czasie ceremonii religijnych. Słowo "Mambo" rozumiane jako ‘rozmowy z bogami’, na Kubie oznaczało święte pieśni Congos. Natomiast ‘mambo’ na Haiti to określenie kapłana voo doo - uzdrowiciela oraz wodzireja uroczystości plemiennych. W jednym i drugim przypadku znaczenie słowa związane wiąże się ze sferą sacrum.

Zaskakujący rodowód

Nie małym zaskoczeniem jest fakt, iż korzenie mambo sięgają angielskiego tańca Contradance - popularnego na siedemnastowiecznym francuskim dworze oraz późniejszej  hiszpańskiej Contradanzy. W XVIII w. Contradanza trafiła na Kubę, gdzie ewoluowała i pod nazwą Danza stała się tańcem narodowym. Pod koniec XIX wieku kubańska  Danza zrzuciła europejskie jarzmo i nabrała większej spontaniczności i frywolniści. W tym czasie powstał nowy rodzaj muzyk i- Danzon, z przekształcenia którego powstało później mambo.

W 1938 r. Oresta Lopez skomponował utwór, w którym połączył uliczne rytmy afro kubańskie i zatytułował  go "Mambo". Jednak to Pérez Prado znany jako The King of Mambo był pierwszym kompozytorem, który spopularyzował "mambo" jako gatunek muzyczny. W 1950 roku utwory "Patricia" i "Mambo nr 5" przeszły przez Amerykę Łacińską i Stany Zjednoczone jak burza. Popularność Prado w USA spowodowała pierwszą falę zainteresowania muzyką latino w latach 40., 50., i wczesnych 60., na zewnątrz kręgu państw hiszpańskojęzycznych.

Od improwizacji do "mambonicks"

Mambo jako styl tańca powstało z improwizacji tańczących par do energetycznej i porywającej muzyki. Zmysłowy i erotyczny, w niektórych częściach Kuby potępiany  jest przez duchowieństwo i nazywany tańcem diabła.  Mambo ma parzyste metrum 2/4. Początkowo jego styl był dosyć ekstrawagancki z wieloma figurami akrobatycznymi z ekspresyjnym wykorzystaniem ramion, rąk, głowy i nóg. Z czasem większość elementów akrobatycznych  zanikło Choć mambo jest uważane za szybki taniec, w rzeczywistości jest pełen bardzo precyzyjnych ruchów.

Po raz pierwszy zaprezentowano mambo w 1947 r. w New York’s Park Plaza Ballroom. Taniec spodobał się ludziom na tyle, że sami zapragnęli go tańczyć. W tym czasie jak grzyby po deszczu powstawały w Nowym Yorku szkoły mambo. Wymyślono nawet nazwę dla ogarniętych nową modą – "mambonicks".

Mambo w Palladium

W latach 50. było jedno miejsce w Nowym Yorku, gdzie każdy szanujący się mambo maniak wcześniej czy później trafiał, mowa o Palladium Ballroom na skrzyżowaniu Brodway z  West 53rd Street. To właśnie tam można było usłyszeć trzech niesamowitych muzyków: Machito, Tito Puente i Tito Rodríguez i zobaczyć pokazy i konkursy, w których uczestniczyli najlepsi tancerze mambo w Stanach zjednoczonych. Czołowa para taneczna Palladium: Augie i Margo Rodriguez przez długi czas była niepokonana, wznosząc mambo na najwyższy z możliwych poziomów. Palladium Mambo jest w dzisiejszych czasach bardzo rzadko tańczone, gdyż zostało wyparte przez współczesną wersję mambo.

Eddie Torres i nowa era mambo

Dzisiejsze mambo tzw. salsa New York Style  lub salsa on 2 powstało w latach 70. XX wieku z połączenia oryginalnego mambo z latin hustle i innymi stylami tańca takimi jak pachanga i boogaloo. Twórcą współczesnej wersji mambo jest Portorykańczyk Eddie Torres - znany i ceniony na całym świecie tancerz i nauczyciel. Podobnie jak Palladium Mambo - New York Style to także styl cross-body tańczony na 2. Charakterystyczną figurą od której zaczyna się większość kombinacji to Crossbody Lead, czyli otwarcie pary i prowadzenie partnerki po linii. W tańcu wykonywane są wielokrotne obroty oraz tzw. shine steps, czyli solowe kroki partnerów wykonywane poza parą. Współczesne mambo od wersji z Palladium różni krok podstawowy, w którym partner rozpoczyna taniec lewą nogą do tyłu na pierwsze uderzenie w takcie, a nie jak to miało miejsce wcześniej krokiem na 2 do przodu.

Współczesne mambo ciągle się rozwija i ewoluuje pod wpływem takich technik tanecznych jak jazz, taniec współczesny czy tańce afro kubańskie. Za największych innowatorów tego stylu po Eddiem Torresie uważa się m.in. Frankiego Martineza i Juana Matosa.

Źródła:

• http://www.laventure.net/tourist/mambo.htm
• http://www.torres.com.pl
•  http://www.ifreestyle.ca/events/anniversary/